Tym razem zwróćmy uwagę na poznańskie blokowiska. Dzisiaj często nielubiane, za swoich czasów stanowiły duże osiągnięcie w sztuce urbanistycznej. Za początek powstawania osiedla Winogrady uznaje się rok 1968. Ich układ składa się z długich, podłużnych budynków, zaginanych pod odmiennymi kątami i ustawionych różnorodnie względem siebie. Niższe, długie budynki uzupełniono wysokimi punktowcami o wysokości kilkunastu kondygnacji. Wykreowało to kameralne wnętrza pełniące funkcję zieleńców. Zabudowania okalają i oddzielają od ruchliwych ulic centrum osiedla, w którym znajduje się m.in. szkoła i osiedlowy dom kultury. Nic nie jest tu przypadkowe – wszystkie te zabiegi pozwoliły stworzenie przestrzeni zaspokajającej wielorakie potrzeby mieszkańców.
Autor:
Magdalena Nawrocka